- ομοπράγμων
- ὁμοπράγμων, ὁ (Α)αυτός που συμπράττει με κάποιον άλλο, βοηθός.[ΕΤΥΜΟΛ. < ομ(ο)-* + -πράγμων (< πρᾶγμα), πρβλ πολυ-πράγμων].
Dictionary of Greek. 2013.
ομοπράγμων
Look at other dictionaries:
ὁμοπράγμονα — ὁμοπράγμων coadjutor masc acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ομ(ο)- — [ΑΜ ὁμ(ο) ] α συνθετικό πολλών λέξεων όλων τών περιόδων τής Ελληνικής, που ανάγεται στο επίθ. ὁμός και δηλώνει ότι: α) κάτι γίνεται μαζί, ταυτοχρόνως με κάτι άλλο (πρβλ. ομο βλαστώ, ομο βροντία, ομό δουπος, ομό ζευκτος, ομο θαμνώ) β) το δηλούμενο … Dictionary of Greek
